Solliciteren onder werktijd: ontslag op staande voet
Het ontslag op staande voet van een werknemer is naar het oordeel van de kantonrechter rechtsgeldig, nadat de werknemer onder werktijd naar privé (sollicitatie) afspraken is gegaan, zonder daarbij openheid van zaken te geven.
De werkgever is bevoegd de arbeidsovereenkomst onverwijld op te zeggen om een dringende reden, onder onverwijlde mededeling van die reden aan de werknemer. De kantonrechter stelt voorop dat er voor de mededeling van de dringende reden geen schriftelijkheidsvereiste geldt, zodat de mededeling ook mondeling kan worden gedaan.
Volgens de kantonrechter brengt dit met zich mee dat wanneer het ontslag schriftelijk wordt bevestigd, maar daaraan voorafgaand de reden ook mondeling aan de werknemer is medegedeeld, niet uitsluitend moet worden gekeken welke dringende reden is opgenomen in de schriftelijke bevestiging van het ontslag. Dat geldt te meer als – zoals in dit geval – in de schriftelijke bevestiging een open norm wordt gebruikt (“verwijtbaar handelen”) en daarbij wordt opgemerkt dat de redenen voor het ontslag ook al mondeling zijn medegedeeld.
Van belang is daarom ook welke (feitelijke) redenen door de werkgever mondeling aan de werknemer zijn medegedeeld en of het voor hem daarmee direct duidelijk was welke gedragingen voor de werkgever aanleiding zijn geweest voor het beëindigen van de arbeidsovereenkomst.
Geconfronteerd met rapportages uit volgsysteem bedrijfsauto
Vast staat dat er op twee opeenvolgende dagen gesprekken hebben plaatsgevonden tussen de werkgever en de werknemer. De werknemer heeft niet, althans onvoldoende gemotiveerd weersproken dat de werkgever hem tijdens het tweede gesprek (op 29 juni 2022) heeft geconfronteerd met rapportages uit het volgsysteem van de bedrijfsauto van 8 juni 2022 betreffende een rit naar Den Haag, 20 juni 2022 betreffende een rit naar Vlaardingen en 23 juni 2022 betreffende een rit naar Spijkenisse en dat daarbij aan de orde is gekomen dat die ritten ontbraken op het overzicht dat de werknemer had aangeleverd naar aanleiding van het gesprek de vorige dag.
Bovendien heeft de werknemer niet betwist dat de handgeschreven toevoeging “Den Haag” toen door hem op het overzicht is geplaatst. Daarmee staat vast dat hij geprobeerd heeft om tijdens het gesprek zijn overzicht nog aan te vullen en dat de werkgever hem niet de gelegenheid heeft gegeven om dat (nog verder) te doen.
